Rozwiązanie umowy z pracownikami (05-02-2011)

Rozwiązanie umowy o pracę w przypadku długotrwałej nieobecności

Zgodnie z pkt.5 ust.1 art.40 Kodeksu umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony, a także umowę na czas określony można wypowiedzieć przed terminem właściciel lub upoważniony przez niego organ wyłącznie w przypadku długotrwałej nieobecności trwającej ciągle dłużej niż 4 miesiące w związku z czasową utratą zdolności do pracy, bez uwzględnienia urlopów związanych z ciążą i porodem, w przypadku gdy prawem nie przewidziano dłuższego terminu zachowania miejsca pracy (stanowiska) przy określonych chorobach.

Pracownik , który utracił zdolność do pracy związaną z kalectwem (wypadek w pracy)  w pracy lub chorobą zawodową , miejsce pracy (stanowisko) zachowuje do odnowienia zdolności do pracy lub przyznania grupy inwalidzkiej.

Przy czym, należy podkreślić że przyjście do pracy nawet na jeden dzień przerywa ten termin oraz okres niezdolności do pracy tj. 4 miesiące naliczany jest od nowa.

Przywrócenie pracownika do pracy podstawą do zwolnienia innego pracownika

Jedną z podstaw zwolnienia pracownika na wniosek właściciela lub upoważnionego przez niego organ jest przywrócenie do pracownika wcześniej wykonującego tą pracę. Przy czym, przywrócenie stanowi podstawę do zwolnienia wyłącznie wówczas, gdy odbywa się ono zgodnie z prawem.

Przywrócenie do pracy możliwe jest w przypadku:

- otrzymania decyzji sądu w przypadku, gdy pracownik został zwolniony bezprawnie;

- w przypadku , gdy pracownik został zwolniony bez uzgodnienia ze związkami zawodowymi ( w przypadku gdy takie uzgodnienie wymagane jest prawem);

- w przypadku, gdy pracownik został zwolniony w bezprawnym skazaniem.

Rozwiązanie umowy w przypadku przystąpienia do pracy w stanie nietrzeźwym, pod wpływem narkotyków lub innych środków psychotropowych

Na podstawie pkt.7 ust.1 art. 40 Kodeksu właściciel lub upoważniony przez niego organ może rozwiązać umowę o pracę z pracownikiem przypadku przystąpienia do pracy w stanie nietrzeźwym, pod wpływem narkotyków lub innych środków psychotropowych.

Do zwolnienia pracownika z tej podstawy wystarczy jednorazowe  stwierdzenie takiego faktu naruszenia dyscypliny pracy.

Potwierdzeniem faktu może być opinia medyczna sporządzona przez lekarza , a także akt sporządzony przez kierownika z udziałem przedstawicieli społecznych.

Kradzież podstawą do rozwiązania umowy o pracę

Podstawą do rozwiązania umowy o pracę jest kradzież majątku właściciela lub upoważnionego przez niego organu niezależnie od ilości i wartości skradzionego mienia.

Zwolnienie z takiej podstawy może być dokonane wyłącznie na podstawie prawomocnego wyroku sądu lub fakt kradzieży został potwierdzony postanowieniem kompetentnego organu o nałożeniu egzekucji administracyjnej.

Kodeks przewiduje, że pracownika można zwolnić w związku ze zmianami w organizacji produkcji i pracy, niespełnieniem przez niego wymogów na zajmowanym stanowisku, przywrócenie pracownika do pracy, dopuszczalne jest wyłącznie w przypadku, gdy kierownik nie posiada możliwości przeniesienia pracownika za jego zgodą do innej pracy.

Powyższa zasada dotyczy również długotrwałej nieobecności w pracy ( powyżej 4 miesięcy), jak również w czasie urlopu. Zasada ta nie dotyczy likwidacji przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji .

Inne podstawy rozwiązania umowy o pracę przez właściciela lub upoważnionego przez niego organu

- jednorazowe ciężkie naruszenie obowiązków przez kierownika przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji wszystkich form własności , jego zastępców, a także funkcjonariuszy organów celnych, państwowych inspekcji podatkowych, państwowej komisji rewizyjno - kontrolnej oraz organów państwowych ds. kontroli cen;

- niewypłacenie z winy kierownika przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji wynagrodzeń w terminie lub w wysokości niższej od wysokości minimalnego wynagrodzenia przewidzianego prawem;

- pracowników , którzy bezpośrednio wykonują czynności z gotówką, towarem w przypadku, gdy ich czyny dają podstawy do utraty do niego zaufania przez właściciela lub upoważnionego przez niego organ;

- popełnienie przez pracownika wykonującego zadania wychowawcze występku amoralnego niegodnego dla kontynuacji danej pracy.