Rozdział III. Odrębne rodzaje zobowiązań - część 1 (Tytuł 54 art. 655 - art. 711)

Podrozdział 1. Umowne zobowiązania

Tytuł 54. Kupno – sprzedaż

§ 1. Ogólne postanowienia o kupnie – sprzedaży

Artykuł 655. Umowa kupna – sprzedaży

1. W umowie kupna – sprzedaży jedna strona (sprzedawca) przekazuje lub zobowiązuje się do przekazania majątku (towaru) na własność drugiej stronie (kupującemu), a kupujący przyjmuje lub zobowiązuje się do przyjęcia majątku (towaru) i zapłacić określoną sumę.

Artykuł 656. Przedmiot umowy kupna – sprzedaży

1. Przedmiotem umowy kupna – sprzedaży może być towar znajdujący się u sprzedawcy w chwili zawarcia umowy lub będzie wytworzony (nabyty, zakupiony) przez sprzedawcę w przyszłości.

2. Przedmiotem umowy kupno – sprzedaży mogą być prawa majątkowe. W umowie kupno – sprzedaży praw majątkowych stosuje się ogólne zasady kupna – sprzedaży, w przypadku, gdy z treści lub charakteru tych praw nie wynika inaczej.

3. Przedmiotem umowy kupna – sprzedaży może być roszczenie, w przypadku, gdy roszczenie nie posiada charakteru osobistego. W umowie kupna – sprzedaży praw do roszczeń stosuje się zasady o wystąpieniu prawa roszczeniowego, jeżeli w umowie lub postanowieniami prawa nie przewidziano inaczej.

4. Do umów kupna – sprzedaży na giełdach, konkursach, aukcjach (targach publicznych), umowy kupna – sprzedaży wartości walutowych i papierów wartościowych stosuje się ogólne zasady o kupnie – sprzedaży, jeżeli przepisami prawa o tych rodzajach umów kupna – sprzedaży lub z ich istoty nie wynika inaczej.

5. Zasady umowy kupna – sprzedaży poszczególnych rodzajów majątku mogą być określone przepisami prawa.

Artykuł 657. Forma poszczególnych rodzajów umów kupna – sprzedaży

1. Umowa kupna – sprzedaży gruntu, całościowego kompleksu majątkowego, budynku mieszkalnego (mieszkania) lub innego majątku nieruchomego zawierana jest w formie pisemnej, podlega notarialnemu potwierdzeniu i rejestracji państwowej.

Artykuł 658. Prawo sprzedaży towaru

1. Prawo sprzedaży towaru przysługuje właścicielowi, poza przypadkami przymusowej sprzedaży i innych przypadków określonych postanowieniami przepisów prawa. W przypadku, gdy sprzedawca towaru nie jest jego właścicielem, kupujący nabywa praw własności wyłącznie w przypadku, gdy właściciel nie posiada prawa do żądania jego zwrotu.

Artykuł 659. Obowiązek sprzedawcy do uprzedzenia kupującego o prawach osób trzecich do towaru

1. Sprzedający zobowiązany jest do uprzedzenia kupującego o wszystkich prawach osób trzecich do sprze-dawanego towaru (prawo najmującego, prawo zastawu, prawo dożywotniego użytkowania itp.). W przy-padku niewykonania tego warunku kupujący posiada prawo do żądania zniżenia ceny lub zerwania umowy kupna – sprzedaży, w przypadku, gdy nie wiedział i nie mógł wiedzieć o prawach osób trzecich do towaru.

Artykuł 660. Obowiązki kupującego i sprzedawcy w przypadku przedstawienia przez osobę trzecią pozwu o zwrot towaru

1. W przypadku, gdy osoba trzecia z podstaw wynikających do chwili sprzedaży towaru przedstawi kupującemu pozew o zwrot towaru, kupujący powinien powiadomić o tym sprzedającego i wnieść wniosek o dołączenie go do udziału w sprawie. Sprzedający powinien występować w sprawie po stronie kupującego.

2. W przypadku, gdy kupujący nie powiadomił sprzedającego o przedstawieniu przez osobę trzecią pozwu o zwrot towaru i nie wniósł wniosku o dołączenie sprzedającego do udziału w sprawie, sprzedający nie odpowiada przed kupującym, w przypadku, gdy sprzedający udowodni , że biorąc udział w sprawie mógłby cofnąć zwrot sprzedanego towaru od kupującego.

3. W przypadku, gdy sprzedający był dołączony do udziału w sprawie, lecz uchylał się od udziału w jej rozpatrywaniu, nie posiada prawa do udowadniania nieprawidłowości prowadzenia sprawy przez kupującego.

Artykuł 661. Odpowiedzialność sprzedającego w przypadku zwrotu towaru przez kupującego

1. W przypadku zwrotu orzeczeniem sądu towaru przez kupującego osobie trzeciej na podstaw powstałych do chwili sprzedaży towaru, sprzedający zobowiązany jest do pokrycia kupującemu wyrządzonych strat, w przypadku, gdy kupujący nie wiedział lub nie mógł wiedzieć o istnieniu tych podstaw.

2. Czynność prawna dotycząca zwolnienia sprzedającego od odpowiedzialności lub ją ograniczająca w przypadku zwrotu towaru przez kupującego osobie trzeciej jest nikczemna.

Artykuł 662. Obowiązek sprzedającego przekazania towaru kupującemu

1. Sprzedający zobowiązany jest do przekazania kupującemu towaru określonego w umowie kupna – sprzedaży.

2. Sprzedający powinien jednocześnie z towarem przekazać kupującemu jego przynależności i dokumenty (paszport techniczny, certyfikat jakości itp.) dotyczącego towaru i podlega przekazaniu łącznie z towarem zgodnie z umową lub aktami prawa cywilnego.

Artykuł 663. Termin wykonania obowiązku przekazania towaru

1. Sprzedawca zobowiązany jest do przekazania towaru kupującemu w terminie określonym w umowie kupna – sprzedaży, a w przypadku, treść umowy nie daje możliwości określenia tego terminu – zgodnie z postanowieniami art. 530 niniejszego Kodeksu.

Artykuł 664. Moment wykonania obowiązku sprzedawcy przekazania towaru

1. Obowiązek sprzedawcy do przekazania towaru kupującemu uważa się za spełniony w chwili:

1) wręczenia towaru kupującemu, w przypadku, gdy w umowie został określony obowiązek sprzedawcy dostarczenia towaru;

2) przekazania towaru do rozporządzenia przez kupującego , w przypadku, gdy towar ma być przekazany kupującemu w miejscu znajdowania się towaru.

W umowie kupna – sprzedaży może być określony inny moment spełnienia przez sprzedawcę obowiązku przekazania towaru.

Towar uważa się za przekazany do rozporządzania przez kupującego, w przypadku, gdy w terminie określonym w umowie gotowy jest do przekazania kupującemu w należnym miejscu i kupujący został o tym poinformowany. Gotowy do przekazania towar powinien być w odpowiedni sposób identyfikowany do celów tej umowy, a zwłaszcza poprzez znakowanie.

2. W przypadku, gdy w umowie kupna – sprzedaży nie wynika obowiązek sprzedawcy do dostawy towaru lub przekazania towaru w jego miejscu znajdowania się, obowiązek sprzedawcy do przekazania towaru kupu-jącemu uważa się za spełniony w chwili zdania towaru przewoźnikowi lub organizacji łączności w celu dostawy kupującemu.

Artykuł 665. Skutki prawne odmowy przez sprzedawcę przekazania towaru

1. W przypadku odmowy sprzedawcy przekazania sprzedanego towaru kupujący posiada prawo do rezygnacji z umowy kupna – sprzedaży.

2. W przypadku, gdy sprzedawca odmówił przekazania rzeczy określonej indywidualnymi cechami, kupujący posiada prawo wystąpić do sprzedawcy z roszczeniem, zgodnie z art. 620 niniejszego Kodeksu.

Artykuł 666. Prawne skutki niewykonania przez sprzedawcę obowiązku przekazania przynależności towaru i dokumentów dotyczących towaru

1. W przypadku, gdy sprzedawca nie przekazuje kupującemu przynależności towaru i dokumenty dotyczące towaru i podlegają przekazaniu łącznie z towarem zgodnie z umową kupna – sprzedaży lub aktami prawa cywilnego, kupujący posiada prawo do wyznaczenia rozumnego terminu do ich przekazania.

2. W przypadku, gdy przynależności lub dokumenty dotyczące towaru nie zostały przekazane przez sprzedawcę w określonym terminie, kupujący posiada prawo do rezygnacji z umowy kupna – sprzedaży i do zwrotu towaru sprzedawcy.

Artykuł 667. Obowiązek sprzedawcy przechowywania sprzedanego towaru

W przypadku, gdy prawo własności przechodzi na kupującego wcześniej od przekazania towaru, sprzedawca zobowiązany jest do przekazania towaru na przechowywanie nie dopuszczając do jego pogorszenia. Konieczne do tego koszty kupujący zobowiązany jest do pokrycia sprzedawcy w przypadku gdy w umowie nie określono inaczej.

Artykuł 668. Przejście ryzyka przypadkowego zniszczenia lub uszkodzenia towaru

1. Ryzyko przypadkowego zniszczenia lub uszkodzenia towaru przechodzi na kupującego z chwilą przekazania towaru, w przypadku , gdy w umowie lub postanowieniami prawa nie przewidziano inaczej.

2. Ryzyko przypadkowego zniszczenia lub uszkodzenia towaru sprzedanego w czasie transportu, przechodzi na kupującego z chwilą zawarcia umowy kupna – sprzedaży, jeżeli w umowie lub zwyczajem obrotu gospodarczego nie przewidziano inaczej.

3. Warunek w umowie kupna - sprzedaży o tym, że ryzyko przypadkowego zniszczenia lub uszkodzenia towaru przechodzi na kupującego z chwilą zdania towaru pierwszemu przewoźnikowi, na żądanie kupującego może być uznany przez sąd za nieważny, w przypadku gdy w chwili zawarcia umowy sprzedający wiedział lub mógł wiedzieć , że towar utracono lub uszkodzono , lecz nie powiadomił o tym kupującego.

Artykuł 669. Ilość towaru

1. Ilość sprzedawanego towaru określa się w umowie kupna – sprzedaży w odpowiednich jednostkach wymiaru lub wartością pieniężną.

2. Warunki dotyczące ilości towaru mogą być uzgodnione w umowie kupna – sprzedaży poprzez tryb określania ilości.

Artykuł 670. Skutki prawne naruszenia warunków umowy dotyczących ilości

1. W przypadku, gdy sprzedawca przekazał kupującemu mniejszą ilość towaru, niż określonej w umowie kupna – sprzedaży, kupujący posiada prawo do żądania przekazania brakującej ilości towaru lub rezygnacji z przekazanego towaru i jego zapłaty, a w przypadku, gdy został zapłacony – żądania zwrotu zapłaconej sumy.

2. W przypadku, gdy sprzedawca przekazał kupującemu towar w większej ilości towaru niż określono w umowie kupna – sprzedaży , kupujący zobowiązany jest powiadomienia o tym sprzedawcę.

W przypadku, gdy w rozumnym terminie po otrzymaniu takiego powiadomienia sprzedawca nie rozporządził się towarem, kupujący posiada prawo przyjąć całość towaru, jeżeli w umowie nie przewidziano inaczej.

3. W przypadku, gdy kupujący przyjął większą ilość towaru niż określono w umowie kupna – sprzedaży, zobowiązany jest do zapłaty za dodatkowo przyjęty towar według cen określonych dla towaru przyjętego zgodnie z umową, jeżeli inną cenę nie przewidziano porozumieniem stron.

Artykuł 671. Asortyment towaru

1. W przypadku, gdy w umowie kupno – sprzedaży przekazaniu podlega towar w określoną współzależnością od rodzaju, modelem, rozmiarem, kolorem lub innymi cechami (asortyment), sprzedawca zobowiązany jest do sprzedaży kupującemu towar w asortymencie uzgodnionym przez strony.

2. W przypadku, gdy w umowie kupna – sprzedaży asortyment towaru nie został określony lub nie był określony w trybie określonym w umowie, lecz z istoty zobowiązania wynika, że towar podlega przekazaniu kupującemu w asortymencie, sprzedawca posiada prawo przekazania kupującemu towar w asortymencie biorąc pod uwagę potrzeby kupującego znane sprzedawcy w chwili zawarcia umowy lub zrezygnować z umowy.

Artykuł 672. Skutki prawne naruszenia warunków umowy dotyczące asortymentu towaru

1. W przypadku, gdy sprzedawca przekazał towar w asortymencie nie odpowiadającym warunkom umowy kupna – sprzedaży , kupujący posiada prawo do nie przyjęcia towaru i zapłaty, a w przypadku, gdy został już zapłacony żądania zwrotu zapłaconej za niego sumy.

2. W przypadku, gdy sprzedawca przekazał kupującemu część towaru, którego asortyment odpowiada warunkom umowy kupna – sprzedaży i część z naruszeniem asortymentu, kupujący ma prawo wyboru:

1) przyjąć część towaru odpowiadającego warunkom umowy i zrezygnować z pozostałego towaru;

3. W przypadku rezygnacji z towaru, którego asortyment nie odpowiada warunkom umowy kupna – sprzedaży lub przedstawienia żądania zamiany tego towaru kupujący posiada prawo do odmowy zapłaty za ten towar, a w przypadku, gdy jest zapłacony żądania zwrotu zapłaconej za niego sumy.

4. Towar, którego asortyment nie odpowiada warunkom umowy kupna – sprzedaży, jest przyjęty w przypadku gdy kupujący w rozumnym terminie po jego otrzymaniu nie powiadomił sprzedającego o rezygnacji z niego.

5. W przypadku, gdy kupujący nie zrezygnował z towaru którego asortyment nie odpowiada warunkom umowy kupna – sprzedaży zobowiązany jest do zapłaty według cen uzgodnionych ze sprzedawcą.

W przypadku, gdy sprzedawca nie podjął niezbędnych działań dotyczących uzgodnienia cen w rozumnym terminie, kupujący dokonuje zapłaty za towar według cen obowiązujących w chwili zawarcia umowy kupna – sprzedaży na analogiczny towar.

Artykuł 673. Jakość towaru

1. Sprzedawca powinien przekazać kupującemu towar, którego jakość odpowiada warunkom umowy kupna – sprzedaży.

2. W przypadku braku w umowie kupna – sprzedaży warunków dotyczących jakości towaru sprzedający zobowiązany jest do przekazania kupującemu towar przydatny do celu dla którego towar takiego gatunku zwyczajowo jest wykorzystywany.

W przypadku, gdy sprzedawca przy zawarciu umowy kupna – sprzedaży był poinformowany przez kupującego o konkretnym celu nabycia towaru, sprzedawca powinien przekazać kupującemu towar przydatny do wykorzystania zgodnie z tym celem.

3. W przypadku sprzedaży towaru według wzoru i/lub na podstawie opisu sprzedawca powinien przekazać kupującemu towar, odpowiadający wzorowi i/lub opisowi.

4. W przypadku, gdy postanowieniami prawa określono wymogi jakościowe towaru, sprzedawca zobowiązany jest do przekazania kupującemu towar, odpowiadający tym wymogom.

Sprzedawca i kupujący mogą umówić się o przekazaniu towaru o wyższej jakości w porównaniu z warunkami określonymi przepisami prawa.

Artykuł 674. Podwyższenie zgodności towaru z wymogami postanowień przepisów prawa

1. Zgodność towaru z wymogami postanowień przepisów prawa potwierdza się w sposób i według trybu określonego przepisami prawa i innymi aktami normatywno-prawnymi.

Artykuł 675. Gwarancja jakości towaru

1. Towar który przekazuje sprzedawca lub zobowiązany jest do przekazania kupującemu, odpowiada warunkom jakościowym w chwili jego przekazania kupującemu, jeżeli inny moment określenia zgodności towaru z wymogami nie został określony w umowie kupna – sprzedaży.

2. W umowie lub postanowieniami prawa może być określony termin w okresie którego sprzedawca gwarantuje jakość towaru ( okres gwarancyjny).

2. Gwarancja jakości towaru obejmuje wszystkie części zamienne, jeżeli inaczej nie przewidziano w umowie.

Artykuł 676. Obliczanie okresu gwarancyjnego

1. Okres gwarancyjny rozpoczyna się z chwilą przekazania towaru kupującemu, jeżeli w umowie kupna – sprzedaży nie określono inaczej.

2. Okres gwarancyjny określony w umowie kupna – sprzedaży przedłuża się na czas w przeciągu którego kupujący nie mógł wykorzystywać towar w następstwie okoliczności zależnych od sprzedawcy do chwili usunięcia ich przez sprzedającego.

Okres gwarancyjny przedłuża się na okres w którym towar nie mógł być wykorzystywany w związku w wykryciem braków, pod warunkiem powiadomienia o tym sprzedawcy w trybie określonym w artykule 688 niniejszego Kodeksu.

3. Termin gwarancyjny na części zamienne jest równy okresowi gwarancyjnemu na podstawowy wyrób i rozpoczyna się jednocześnie z nim.

4. W przypadku zamiany towaru (części zamienne) niezależnie od jakości na towar (części zamiennej), odpowiadającym warunkom umowy kupna – sprzedaży , okres gwarancyjny zaczyna się od chwili zamiany.

Artykuł 677. Termin przydatności towaru

1. Przepisami prawa lub innymi aktami normatywno – prawnymi może być określony termin, z którego upływem towar uważa się nieprzydatnym do wykorzystania zgodnie z przeznaczeniem (termin przydatności).

2. Termin przydatności towaru określa się okres czasu obliczany od dnia jego produkcji i w przeciągu którego towar jest przydatny do wykorzystania lub termin ( data) do którego towar jest przydatny do wykorzystania.

3. Sprzedawca zobowiązany jest do przekazania kupującemu towar na który określono termin przydatności, z takim rozliczeniem żeby mógł być wykorzystywany zgodnie z przeznaczeniem do upływu tego terminu.

1. Kupujący któremu przekazano sprzedany towar w nienależytej jakości , posiada prawo niezależnie od możliwości wykorzystywania towaru zgodnie z przeznaczeniem żądania od sprzedawcy towaru przez siebie wybranego.

2. W przypadku istotnego naruszenia warunków jakościowych towaru ( wykrycie wad których nie można usunąć, wad których usunięcie związane jest z nieproporcjonalnymi kosztami, bądź utrata czasu których wady wykryte są nie jednorazowo, bądź wyjawią się ponownie po ich usunięciu) kupujący posiada prawo wyboru.

1) zrezygnować z umowy i żądania zwrotu zapłaconej za towar sumy pieniężnej;

3. W przypadku, gdy sprzedawca towaru nienależytej jakości nie jest jego producentem, żądania zamiany, bezpłatnego usunięcia wad towaru i wypłaty odszkodowania strat mogą być przedstawione do sprzedawcy lub producenta towaru.

4. Postanowienia niniejszego artykułu stosuje się w przypadku gdy inaczej nie określono niniejszym Kodek-sem lub innymi przepisami prawa.

Artykuł 679. Braki towaru za który odpowiada sprzedawca

1. Sprzedawca odpowiada za braki towaru, w przypadku, gdy kupujący udowodni, że powstały do chwili przekazania towaru kupującemu lub z przyczyn powstałych do tego momentu.

2. W przypadku, gdy sprzedawca udziela gwarancji na jakość towaru, odpowiada za jego braki, jeżeli nie udowodni, że powstały po jego przekazaniu kupującemu na wskutek naruszenia przez kupującego zasad użytkowania, bądź przechowywania towaru, działań trzecich osób, wypadku lub siły wyższej.

Artykuł 680. Terminy wykrycia braków i przedstawiania roszczeń w związku z brakami sprzedanego towaru

1. Kupujący posiada prawo do przedstawienia żądania w związku z brakiem towaru pod warunkiem, że wykryte braki zostały w terminie określonym w niniejszym artykule, jeżeli w umowie lub przepisami prawa nie przewidziano inaczej.

2. W przypadku, gdy nie został określony termin gwarancyjny lub termin przydatności , roszczenie w związku z jego brakami może być przedstawiona przez kupującego pod warunkiem, że braki były wykryte w prze-ciągu rozumnego terminu, lecz w granicach 2 lat, a w przypadku dotyczących majątku nieruchomego majątku – w granicach 3 lat od dnia przekazania towaru kupującemu, jeżeli w umowie lub przepisami prawa nie przewidziano dłuższego terminu.

W przypadku, gdy określenie dnia przekazania majątku nieruchomego jest niemożliwe lub w przypadku, gdy kupujący rozporządzał majątkiem do chwili zawarcia umowy , wymienione terminy liczy się od dnia zawarcia umowy.

Termin do przedstawienia braku towaru przewożonego lub odprawionego pocztą, nalicza się od dnia otrzymania towaru w miejscu przeznaczenia.

3. W przypadku, gdy towar objęty jest okresem gwarancyjnym, kupujący posiada prawo do przedstawienia roszczenia w związku z brakiem towaru które były wykryte w tym okresie.

W przypadku, gdy na części zamienne określono okres gwarancyjny krótszy niż podstawowy wyrób, kupujący posiada prawo do przedstawienia roszczenia w związku z brakiem kompletnego wyrobu , jeżeli te braki były wykryte w okresie gwarancyjnym na produkt podstawowy.

W przypadku, gdy kompletny wyrób określono okres gwarancyjny dłuższy niż termin podstawowego wyrobu, kupujący posiada prawo do przedstawienia roszczenia w związku z brakami towaru , jeżeli zostały wykryte w okresie okresu gwarancyjnego na niego niezależnie od upływu okresu gwarancyjnego na podstawowy wyrób.

4. Kupujący posiada prawo do przedstawienia roszczenia w związku z brakiem towaru na który określono okres trwałości, jeżeli zostały wykryte w terminie trwałości towaru.

5. W przypadku, gdy braki towaru wykryto przez kupującego po upływie okresu gwarancyjnego lub terminie trwałości lub przydatności, sprzedający ponosi odpowiedzialność , jeżeli kupujący udowodni, że brak towaru powstał do chwili przekazania towaru lub z przyczyn istniejących do tego momentu.

Artykuł 681. Przedawnienie roszczeń dotyczących roszczeń w związku brakiem sprzedanego towaru

1. W roszczeniach w związku z brakami sprzedanego towaru stosuje się przedawnienie roszczeń wynoszący 1 rok, który oblicza się od dnia wykrycia braków w granicach terminów określonych art. 680 niniejszego Kodeksu, a w przypadku, gdy na towar określono okres gwarancyjny (termin przydatności) od dnia wykrycia braków w granicach okresu gwarancyjnego (terminu przydatności).

Artykuł 682. Kompletność towaru

1. Sprzedawca zobowiązany jest do przekazania kupującemu zgodnie z warunkami umowy kupna – sprzedaży w komplecie.

2. W przypadku, gdy w umowie kupna – sprzedaży nie określono warunków dotyczących kompletności towaru, sprzedający zobowiązany jest do przekazania kupującemu towar, którego kompletność wyznacza zwyczaj obrotu gospodarczego lub inne warunki zwyczajowo stosowane.

Artykuł 683. Komplet towaru

1. W przypadku,gdy w umowie kupna – sprzedaży określono obowiązek sprzedawcy przekazania kupującemu określony nabór towaru w komplecie (komplet towaru), zobowiązania jest wykonane w chwilą przekazania przez sprzedawcę całego towaru włączonego do kompletu.

2. Sprzedawca zobowiązany jest do przekazania całego towaru wchodzącego do kompletu w jednym czasie, jeżeli w umowie lub z istoty zobowiązania nie przewidziano inaczej.

Artykuł 684. Skutki prawne przekazania towaru niekompletnego

1. W przypadku przekazania niekompletnego towaru kupujący posiada prawo do żądania od kupującego według własnego wyboru:

2. W przypadku , gdy sprzedawca w rozumnym terminie nie skompletuje towar, kupujący posiada prawo według własnego wyboru.

3. Skutki przewidziane ust. 1 i 2 niniejszego artykułu stosuje się także w przypadku naruszenia przez sprzedawcę obowiązku przekazania kupującemu komplet towaru (art. 683 niniejszego Kodeksu), w przypadku, gdy w umowie lub z istoty zobowiązania nie przewidziano inaczej.

Artykuł 685. Tara i opakowanie w umowie kupna – sprzedaży

1. Sprzedawca zobowiązany jest do przekazania towaru w tarze i/lub opakowaniu, jeżeli w umowie kupno – sprzedaży lub z istoty zobowiązania nie przewidziano inaczej.

Obowiązek przekazania towaru w tarze i/lub w opakowaniu nie obejmuje towary, które własnym charakterze nie potrzebują zastosowania tary i/lub opakowania.

2. Towar powinien być przekazany w tarze i/lub opakowany w zwykły sposób w opakowaniu , a w przypadku ich braku – w sposób zabezpieczający przechowywanie towaru tego rodzaju w zwyczajnych warunkach przechowywania i transportu, w przypadku, gdy w umowie kupna – sprzedaży nie określono warunków doty-czącej tary i/lub opakowania.

3. Sprzedający zajmujący się działalnością przedsiębiorczą, zobowiązany jest do przekazania kupującemu towaru w tarze i/lub w opakowaniu odpowiadającemu wymogów określonymi aktami prawa cywilnego.

Artykuł 686. Prawne skutki przekazania towaru z naruszeniem warunków o tarze i/lub opakowania

1. W przypadku, gdy sprzedawca przekazał kupującemu towar bez tary i/lub opakowania, bądź w nienależytej tarze i/lub opakowaniu, kupujący posiada prawo do żądania od sprzedawcy przekazania towaru w należytej tarze i/lub opakowaniu lub zamiany nienależytej tary i/lub opakowania , w przypadku, gdy inaczej nie wynika z istoty zobowiązania, bądź charakteru towaru lub do przedstawienia innych żądań wynikających z przekazania towaru nienależytej jakości (art. 678 niniejszego Kodeksu). 

Artykuł 687. Kontrola przestrzegania przez sprzedawcę warunków umowy kupna – sprzedaży

1. Kontrola przestrzegania przez sprzedającego warunków umowy kupna - sprzedaży dotyczącej ilości, asortymentu, jakości, kompletności, tary i/lub opakowania towaru i innych warunków przeprowadza się w przypadkach i według trybu określonych w umowie lub aktami ustawodawstwa cywilnego.

W przypadku, gdy w aktach normatywno – prawnych dotyczących standaryzacji przewidziano warunki dotyczące porządku kontroli ilości, asortymentu, jakości, kompletności, tary i/lub opakowania towaru, zasady kontroli określonej w umowie maja odpowiadać tym warunkom.

2. W przypadku, gdy porządek kontroli przestrzegania przez sprzedawcę warunków umowy kupna - sprzedaży nie został określony zgodnie z ust. 1 niniejszego artykułu, kontrolę przeprowadza się zgodnie ze zwyczajami obrotu gospodarczego lub warunkami ogólnie przyjętymi w tych przypadkach.

3. Obowiązek kontroli ilości, asortymentu, jakości, kompletności, tary i/lub opakowania towaru (prób, analiz, przeglądu itp.) może być nałożony na sprzedającego zgodnie z umową kupna- sprzedaży, aktami prawa cywilnego i aktami normatywno-prawnymi dotyczącymi standaryzacji. W tym przypadku sprzedawca powinien na żądanie kupującego przedstawić dowody przeprowadzenia takiej kontroli.

4. Kontrola przestrzegania warunków umowy kupna – sprzedaży dotyczącej przedmiotu umowy prowadzona jest według warunków obowiązujących kupującego i sprzedawcę.

Artykuł 688. Powiadomienia sprzedającego o naruszeniu warunków umowy kupna – sprzedaży

1. Kupujący zobowiązany jest do powiadomienia sprzedawcy o naruszeniu warunków umowy kupna – sprzedaży dotyczących ilości, asortymentu, jakości, kompletności, tary i/lub opakowania towaru w terminie określonym w umowie lub akcie prawa cywilnego, a w przypadku, gdy taki termin nie został określony – w rozumnym terminie po tym jak naruszenie zostało wykryte zgodnie z charakterem i przeznaczeniem towaru.

W przypadku niewykonania przez kupującego tego obowiązku sprzedający posiada prawo w części lub w całości odmówić spełnienia odpowiednich żądań kupującego w przypadku, gdy sprzedawca udowodni, że nie wykonał obowiązku powiadomienia sprzedawcy o naruszeniu warunków umowy kupna - sprzedaży przy-czyniając się do niemożliwości spełnienia jego wymogów lub przyczynił się do powstania u sprzedawcy kosztów przekraczających wartość umowy.

2. W przypadku, gdy sprzedawca wiedział lub mógł wiedzieć o tym, że sprzedany kupującemu towar nie odpowiada warunkom umowy kupna – sprzedaży , nie posiada prawa do powoływania się na to, że nie otrzymał od kupującego powiadomienia o naruszeniu warunków umowy i na skutki niewykonania przez kupującego tego obowiązku przewidzianego w ust. 1 niniejszego artykułu.

Artykuł 689. Obowiązek kupującego do przyjęcia towaru

1. Kupujący zobowiązany jest do przyjęcia towaru poza przypadkami, gdy posiada prawo do żądania zamiany towaru lub gdy posiada prawo do odmowy realizacji umowy kupna – sprzedaży.

2. Kupujący zobowiązany jest podjąć działania które zgodnie z warunkami stały się niezbędne dla zabezpieczenia przekazania i odbioru towaru, jeżeli inaczej nie przewidziano w umowie lub aktami prawa cywilnego.

Artykuł 690. Przechowywanie nie przyjętego przez kupującego

1. W przypadku, gdy kupujący (otrzymujący) odmówił przyjęcia towaru, przekazanego przez sprzedawcę, zobowiązany jest zabezpieczyć ochronę tego towaru bezzwłocznie powiadomić o tym sprzedawcę.

2. Sprzedawca zobowiązany jest do zabrania (wywiezienia) towar, nie przyjęty przez kupującego (otrzymującym) lub rozporządzaniem nim w rozumnym terminie.

W przypadku, gdy sprzedawca w tym czasie nie rozporządzał towarem, kupujący posiada prawo do sprzedaży towar lub zwrócić go sprzedawcy.

3. Koszty kupującego w związku z przechowywaniem towaru, jego sprzedażą lub zwrotem do sprzedawcy podlegają zapłacie przez sprzedawcę. Przy czym sumy uzyskane ze sprzedaży towaru przekazywane są sprzedawcy z uwzględnieniem sum przysługujących kupującemu.

4. W przypadku, gdy kupujący bez dostatecznych podstaw zwleka z przyjęciem towaru lub odmówił jego przyjęcia, sprzedawca posiada prawo żądania od niego przyjęcia i zapłaty za towar lub posiada prawo do rezygnacji z umowy kupna – sprzedaży.

Artykuł 691. Cena towaru

1. Kupujący zobowiązany do zapłaty za towar według ceny określonej w umowie kupna – sprzedaży lub w przypadku gdy cena nie została w umowie określona i nie może być określona w oparciu o warunki umowy – według cen określonych zgodnie z art. 632 niniejszego Kodeksu, a także podjąć na koszt własny działania które zgodnie z umową, aktem prawa cywilnego lub warunków przyjętego zwyczaju niezbędne do dokonania płatności.

2. W przypadku, gdy cenę określono na podstawie wagi towaru, określa się według wagi netto, jeżeli inaczej nie określono w umowie kupna – sprzedaży.

3. W przypadku, gdy w umowie kupna – sprzedaży określono, że cena towaru podlega zmianie w zależności od wskaźników mających wpływ na cenę (koszt własny, koszty itp.), lecz przy tym nie określono sposobu jej kontroli, cena określa się wychodząc z kosztów własnych tych wskaźników w chwili zawarcia umowy i w chwili przekazania towaru.

W przypadku, gdy sprzedawca przekroczył wykonanie obowiązku dotyczącego przekazania towaru, cenę określa się wychodząc ze wskaźników wynikających w chwili zawarcia umowy i na dzień przekazania towaru określonych w umowie , a w przypadku gdy taki dzień nie został określony w umowie – na dzień określony zgodnie z art. 530 niniejszego Kodeksu.

Postanowienia niniejszego ustępu o określaniu ceny towaru stosuje się jeżeli inaczej nie określono aktami prawa cywilnego lub nie wynika z istoty zobowiązania.

1. Kupujący zobowiązany jest dokonania zapłaty za towar po jego przyjęciu lub przyjęcia dokumentów do niego, jeżeli w umowie lub akcie prawa cywilnego nie określono innego terminu zapłaty za towar.

2. Kupujący zobowiązany jest do zapłaty sprzedającemu pełną cenę przekazanego towaru. W umowie kupna – sprzedaży może być przewidziany przedłużony termin płatności.

3. W przypadku przedłużonego terminu zapłaty za towar sprzedawca posiada prawo do żądania zapłaty za towar i zapłaty % za użytkowanie cudzych środków pieniężnych.

4. W przypadku, gdy kupujący odmówił przyjęcia i zapłaty za towar, sprzedający posiada prawo według własnego wyboru do żądania zapłaty za towar lub odmówić realizacji umowy kupna – sprzedaży.

5. W przypadku, gdy sprzedający zobowiązany do przekazania kupującemu poza towarem niezapłaconym do przekazania innego towaru, posiada prawo do wstrzymania przekazania tego towaru do chwili całościowej zapłaty wcześniej przekazanego towaru, jeżeli inaczej nie przewidziano w umowie lub aktami prawa cywilnego.

1. W przypadku, gdy w umowie przewidziano obowiązek dla kupującego do częściowej lub całościowej zapłaty za towar do chwili jego przekazania przez sprzedającego (przedpłata towaru), kupujący powinien dokonać zapłaty w terminie określonym w umowie kupna – sprzedaży, a w przypadku, gdy termin zapłaty nie został określony w umowie – w terminie określonym zgodnie z art. 530 niniejszego Kodeksu.

W przypadku niewykonania przez kupującego obowiązku dokonania przedpłaty za towar stosuje się postanowienia art. 538 niniejszego Kodeksu.

2. W przypadku, gdy sprzedający, który otrzymał kwotę przedpłaty za towar nie przekazał towaru w określonym terminie, kupujący posiada prawo do żądania przekazania zapłaconego towaru lub zwrotu sumy przekazanej zapłaty.

3. Do kwoty przedpłaty nalicza się % zgodnie z art. 536 niniejszego Kodeksu od dnia gdy towar miał być przekazany do dnia faktycznego przekazania kupującemu towaru lub zwrotu przedpłaty. W umowie może być określony obowiązek sprzedającego do zapłaty % od sumy przedpłaty do dnia otrzymania tej sumy od kupującego.

Artykuł 694. Sprzedaż towaru na kredyt

1. W umowie kupna – sprzedaży może być przewidziana sprzedaż towaru na kredyt z odroczonym lub przedłużonym terminem płatności.

2. Towar sprzedaje się w kredycie według cen obowiązujących na dzień sprzedaży. Zmiana ceny na towar sprzedany na kredyt nie stanowi podstawy do dokonania przeliczeń , jeżeli inaczej nie określono w umowie lub przepisami prawa.

3. W przypadku niewykonania przez sprzedającego obowiązku dotyczącego przekazania towaru sprzedanego na kredyt stosuje się postanowienia art. 665 niniejszego Kodeksu.

4. W przypadku gdy kupujący przekroczył termin zapłaty za towar sprzedanego na kredyt, sprzedający posiada prawo do żądania zwrotu niezapłaconego towaru.

5. W przypadku, gdy kupujący przekroczył termin zapłaty za towar od kwoty przeterminowanej nalicza się % zgodnie z art. 536 niniejszego Kodeksu od dnia, gdy towar powinien być zapłacony do dnia jego faktycznej zapłaty.

W umowie kupna – sprzedaży może być przewidziany obowiązek kupującego do zapłaty % od sumy odpowiadającej cenie towaru sprzedanego w kredycie , poczynając od dnia przekazania przez sprzedającego towaru.

6. Z chwilą przekazania towaru sprzedanego na kredyt i do jego zapłaty sprzedającemu przysługuje prawo zastawu na ten towar.

Artykuł 695. Zasady zapłaty za towar z odroczonym terminem płatności

1. W umowie o sprzedaży towaru na kredyt może być przewidziana zapłata za towar z odroczonym terminem płatności.

Istotnym warunkiem umowy o sprzedaży towaru na kredyt z odroczonym terminem płatności jest cena towaru, zasady, terminy i wysokości spłat.

2. W przypadku, gdy kupujący nie dokonał w określonym w umowie terminie kolejnej płatności za towar z odroczona płatnością i przekazany towar, sprzedający posiada prawo do odmowy realizacji umowy i żądania zwrotu sprzedanego towaru.

3. W umowie sprzedaży towaru na kredyt z odroczonym terminem płatności stosuje się postanowienia ust. 3, 5 i 6 art. 694 niniejszego Kodeksu.

Artykuł 696. Ubezpieczenie towaru

1. W umowie może być przewidziany obowiązek sprzedawcy lub kupującego do ubezpieczenia towaru.

2. W przypadku, gdy strona obowiązana do ubezpieczenia towaru nie ubezpieczyła go , druga strona posiada prawo do ubezpieczenia towaru i żądania rekompensaty kosztów ubezpieczenia lub do odmowy realizacji umowy.

Artykuł 697. Przekazanie prawa własności przez sprzedającego

1. W umowie można przewidzieć że prawo własności do sprzedanego towaru jest przekazane przez sprzedającego z chwilą zapłaty za towar lub w innych okolicznościach. W tym przypadku kupujący nie posiada prawa do uzyskania prawa własności do dysponowania towarem, jeżeli inaczej nie przewidziano w umowie , przepisami prawa lub nie wynika z przeznaczenia i właściwości towaru.

2. W przypadku, gdy kupujący przekroczył termin zapłaty za towar, sprzedający posiada prawo do żądania od niego zwrotu towaru.

Sprzedający posiada prawo do żądania od kupującego zwrotu towaru także wówczas, gdy nastąpią okoliczności na podstawie których prawo własności na towar miało przejść na kupującego.

1. W umowie zakupu – sprzedaży detalicznej sprzedający prowadzący działalność przedsiębiorczą w zakresie sprzedaży towaru zobowiązuje się do przekazania kupującemu towar przeznaczony do użytkowania osobistego, domowego lub innego nie związanego z działalnością przedsiębiorczą, a kupujący zobowiązuje się do przyjęcia towaru i zapłaty za niego.

2. Umowa detalicznej sprzedaży - zakupu jest publiczną. 

3. W stosunkach w umowie detalicznej kupna – sprzedaży z udziałem kupującego – osoby fizycznej nie uregulowanych niniejszym Kodeksem stosuje się przepisy prawa o ochronie praw konsumentów.

4. Warunki umowy ograniczające prawa kupującego – osoby fizycznej w porównaniu z prawami określonymi w niniejszym Kodeksie i przepisami prawa o ochronie praw konsumentów jest nikczemne.

5. Kupujący posiada prawo do wypłat strat wyrządzonych przez sprzedającego w wyniku wykorzystania przeważającego stanowiska w produkcji lub w działalności handlowej.

Artykuł 699. Publiczna oferta zawarcia umowy kupna – sprzedaży

1. Propozycja towaru w reklamie, katalogach, a także w innych opisach towaru skierowana do nieokreślonego grona odbiorców jest propozycja publiczna do zawarcia umowy, w przypadku, gdy zawiera wszystkie istotne warunki umowy.

2. Wystawienie towaru, pokaz jego wzorów lub przekazanie informacji o towarze (opisów, katalogów, fotografii itp.) w miejscu sprzedaży jest publiczna propozycja zawarcia umowy niezależnie od tego czy została wskazana cena i inne istotne warunki umowy kupna – sprzedaży, poza przypadkami gdy sprzedający jasno określił, że dany towar nie jest przeznaczony do sprzedaży.

Artykuł 700. Przekazanie kupującemu informacji o towarze

1. Sprzedający zobowiązany do przekazania kupującemu niezbędnej i rzetelnej informacji o towarze proponowanym do sprzedaży. Przepisami prawa i zasadami handlu detalicznego określone są zasady określające treść i sposoby przekazywania informacji.

2. Kupujący posiada prawo do zawarcia umowy kupna – sprzedaży, obejrzenia towaru, żądania w jego obecności do kontroli właściwości towaru lub demonstracji użytkowania towaru, jeżeli nie jest to wykluczone charakterem towaru i nie jest sprzeczne z zasadami handlu detalicznego.

3. W przypadku, gdy kupującemu nie udzielono możliwości natychmiastowego uzyskania pełnej i rzetelnej informacji o towarze w miejscu sprzedaży, kupujący posiada prawo do żądania pokrycia strat wyrządzonych bezpodstawnym uchylaniem się od zawarcia umowy, a w przypadku gdy umowa została zawarta – w rozumnym terminie odmówić zawarcia umowy, żądania zwrotu zapłaconej za towar sumy i pokrycia kosztów, a także pokrycia szkody moralnej.

4. Sprzedający który nie udzielił kupującemu możliwości uzyskania pełnej i wiarygodnej informacji o towarze ponosi odpowiedzialność za braku towaru powstałe po jego przekazaniu kupującemu, jeżeli kupujący udowodni że powstały w związku z brakiem u niego takiej informacji.

Artykuł 701. Umowa z warunkiem przyjęcia przez sprzedającego w określonym terminie towaru

1. Strony mogą zawrzeć w umowie kupna – sprzedaży warunek przyjęcia przez sprzedającego w określonym terminie towaru, określonym w umowie i w czasie tego terminu towar nie może być sprzedany przez sprzedawcę innemu kupującemu.

2. W przypadku, gdy kupujący nie zgłosi się lub nie dokonał innych niezbędnych działań dla przyjęcia towaru w określonym terminie, uważa się że kupujący odmówił realizacji umowy, jeżeli inaczej nie określono w umowie.

3. Dodatkowe koszty sprzedającego na zabezpieczenie przekazania towaru kupującemu w określonym terminie uwzględnia się w cenę towaru, jeżeli inaczej nie określono w umowie lub aktami prawa cywilnego.

1. Strony mogą zawrzeć umowę kupna - sprzedaży na podstawie zapoznania się kupującego z wzorami towaru (według opisu, katalogu itp.).

2. Umowa kupna – sprzedaży towaru w oparciu o wzoru jest wykonana z chwilą dostawy towaru w miejsce określone w umowie, a w przypadku, gdy miejsce przekazania towaru nie zostało wskazane w umowie – z chwilą dostawy towaru w miejscu zamieszkania osoby fizycznej – kupującego, jeżeli inaczej nie przewidziano w umowie lub przepisami prawa.

3. Kupujący do chwili przekazania towaru może zrezygnować z umowy pod warunkiem pokrycia kosztów poniesionych przez sprzedającego związanych z podjęciem działań związanych z realizacją umowy.

Artykuł 703. Sprzedaż towarów z wykorzystaniem automatów

1. W przypadku, gdy sprzedaż towarów odbywa się z wykorzystaniem automatów, zarządca automatów zobowiązany jest umieszczenia informacji do kupujących o sprzedawcy towaru poprzez umieszczenie na automacie lub w inny sposób informacjo o nazwie sprzedawcy, siedzibie, godzinach pracy, a także podjąć inne działania w celu otrzymania przez kupującego towaru.

2. Umowa detalicznego kupna – sprzedaży z wykorzystaniem automatów jest zawarta z chwilą dokonania przez kupującego działań niezbędnych do uzyskania towaru.

3. W przypadku, gdy kupujący nie otrzymał zapłaconego towaru, sprzedający na żądanie kupującego niezwłocznie przekazuje towar lub zwraca zapłaconą sumę pieniężna.

4. W przypadku, gdy automat wykorzystywany jest do wymiany pieniędzy, nabycia środków płatniczych lub wymiany waluty stosuje się regulacje o sprzedaży detalicznej kupna – sprzedaży, jeżeli inaczej nie wynika z istoty zobowiązania.

1. W przypadku, gdy umowę detaliczną kupna – sprzedaży zawarto pod warunkiem dostawy towaru do kupującego, sprzedający zobowiązany jest w określonym w umowie terminie dostawić towar w miejsce wskazanym przez kupującego, a w przypadku, gdy miejsce przekazania towaru przez sprzedającego nie zostało określone – w miejsce zamieszkania osoby fizycznej - kupującego lub do siedziby osoby prawnej – kupującej.

2. Umowa detaliczna kupna – sprzedaży z warunkiem dostawy towaru do kupującego jest wykonana z chwilą wręczenia towaru kupującemu, a w przypadku jego braku – osobie przedstawiającej dowód lub inny dokument potwierdzający zawarcie umowy lub sporządzenia dostawy towaru, jeżeli w umowie, aktami prawa cywilnego lub nie wynika z istoty zobowiązania inaczej.

3. W przypadku, gdy w umowie nie określono terminu dostawy towaru do kupującego, towar powinien być dostarczony w rozumnym terminie na żądanie kupującego.

1. W umowie najmu – sprzedaży do chwili przejścia na kupującego prawa własności na przekazany towar przez sprzedającego, kupujący jest najemcą (dzierżawcą) tego towaru.

2. Kupujący zostaje właścicielem towaru przekazanego umową najmu – sprzedaży z chwilą zapłaty towaru, jeżeli w umowie nie przewidziano inaczej.

1. Kupujący zobowiązany jest do zapłaty za towar ceny przedstawionej przez sprzedającego w chwili zawarcia umowy, jeżeli inaczej nie przewidziano przepisami prawa lub nie wynika z istoty zobowiązania.

2. W przypadku, gdy w umowie przewidziano przedpłatę za towar (art. 693 niniejszego Kodeksu), przekroczenie terminu zapłaty przez kupującego za towar jest rezygnacja z umowy, jeżeli w umowie nie przewidziano inaczej.

3. W umowie detalicznej kupna – sprzedaży towaru na kredyt, w tym również z odroczonym terminem płatności nie stosuje sie postanowień ust. 1 części 5 art. 694 niniejszego Kodeksu. 

4. Kupujący posiada prawo do całościowej zapłaty za towar w dowolnym czasie w granicach określonych w umowie okresie odroczenia zapłaty.

Artykuł 707. Wymiana towaru

1. Kupujący posiada prawo w terminie 14 dni od chwili przekazania towaru nie spożywczego złej jakości, w przypadku, gdy termin ważności nie został określony przez sprzedającego, do wymiany jego w miejscu zakupu lub w innych miejscach ogłoszonych przez sprzedającego na analogiczny towar innej wielkości, formie, objętości, fasonu, kompletności itp. W przypadku wykrycia różnicy w cenie kupujący dokonują rozliczeń ze sprzedającym.

W przypadku gdy sprzedający nie posiada niezbędnego do wymiany towaru , kupujący posiada prawo do zwrotu nabytego towaru i uzyskania zapłaconej sumy pieniężnej.

Żądanie kupującego o wymianę lub zwrotu towaru podlega zaspokojeniu jeżeli towar nie był użytkowany, zachowano jego wygląd, właściwości spożywcze i udowodnieniu nabycia towaru u tego sprzedawcy.

2. Wykaz towarów , nie podlegających wymianie lub zwrotowi z podstaw przewidzianych w niniejszym artykule określane są aktami normatywno-prawnymi.

Artykuł 708. Prawa kupującego w przypadku sprzedaży towaru nienależytej jakości

1. W przypadku wykrycia przez kupującego w okresie gwarancyjnym lub w innych terminach określonych obowiązującymi dla stron, bądź w umowie, braki nie zastrzeżone przez sprzedającego lub falsyfikaty towaru kupujący według własnego uznania posiada prawo:

1) żądania od sprzedającego lub producenta bezpłatnego usunięcia braków towaru lub wypłaty kosztów poniesionych przez kupującego, bądź osobę trzecią na ich odprawę;

2) żądania od sprzedawcy lub producenta zamiany towaru na analogiczny towar należytej jakości lub na taki sam towar o innym modelu z odpowiednim rozliczeniu w przypadku wystąpienia różnicy w cenie;

3) żądania od sprzedającego lub producenta odpowiedniego zmniejszenia ceny;

4) odstąpienia od umowy i żądania zwrotu zapłaconej za towar sumy.  

2. Kupujący, który nabył towar niespożywczy będący w użytkowaniu u sprzedany poprzez detaliczne przedsiębiorstwa handlu komisowego o czym został kupujący poinformowany przez sprzedającego, posiada prawo przedstawić żądanie przewidziane w ust. 1 niniejszego artykułu, w przypadku, gdy nabyty towar zawiera istotne wady nie zauważone przez sprzedającego.

Artykuł 709. Porządek i terminy zaspokojenia żądań kupującego zamiany towaru lub usunięcia wad

1. Sprzedający lub producent (lub upoważnieni przez nich przedstawiciele) zobowiązani są do przyjęcia towaru nienależytej jakości od kupującego i zaspokoić ich żądania o zamianę lub usunięcie wad.

Dostawa towaru do sprzedawcy i jego zwrotu do kupującego pokrywana jest przez sprzedającego lub producenta, a w przypadku niewykonania tego obowiązku lub braku sprzedającego, bądź producenta w siedzibie kupującego zwrot towaru może być dokonany przez kupującego na ich koszt.

2. Żądanie kupującego o wymianę towaru podlega niezwłocznemu zaspokojeniu, a w razie konieczności kontroli jakości towaru – w terminie 14 dni lub za zgodą stron w innym terminie.

W przypadku braku niezbędnego towaru żądanie kupującego o wymianę towaru podlega zaspokojeniu w terminie 2-ch miesięcy z chwilą przedłożenia odpowiedniego wniosku.

W przypadku, gdy spełnienie żądania przez kupującego o wymianę towaru w określonym terminie jest niemożliwe, kupujący według własnego uznania posiada prawo do przedstawienia sprzedającemu lub produ-centowi innego żądania zgodnie z art. 708 niniejszego Kodeksu.

3. Żądanie kupującego o bezpłatne usunięcie wad towaru podlega zaspokojeniu przez sprzedającego lub producenta w terminie 14 dni lub za zgodą stron w innym terminie. Na żądanie kupującego na czas remontu otrzymuje analogiczny towar niezależnie od modelu z dostawą.

4. W przypadku usunięcia wad towaru poprzez wymianę kompletnego wyrobu lub części objętej okresem gwarancji, okres gwarancyjny na nowy kompletny wyrób lub część zamienną oblicza się od dnia wydania kupującemu towar po usunięciu wad.

Artykuł 710. Pokrycie różnicy w cenie w przypadku zamiany towaru, zmniejszenia ceny i zwrotu towaru nienależytej jakości

1. W przypadku zamiany towaru z wadami na towar należytej jakości sprzedający nie posiada prawa do żądania pokrycia różnicy pomiędzy ceną towaru określonej w umowie kupna – sprzedaży i cena towaru obowiązującej w chwili wymiany towaru lub orzeczenia sądu o wymianę towaru.

2. W przypadku zamiany towaru nienależytej jakości na analogiczny, lecz innego rozmiaru, fasonu, gatunku itp. towar należytej jakości zwrotowi podlega różnica między ceną wymienionego towaru i ceną towaru należytej jakości obowiązującej w chwili wymiany towaru lub postanowienia sądu o wymianie towaru.

3. W przypadku przedstawienia żądania o odpowiednie zmniejszenie ceny towaru do rozliczeń brana jest cena towaru w chwili przedstawienia żądania o zmniejszenie ceny, a w przypadku, gdy żądanie kupującego nie zostanie dobrowolnie przez sprzedającego zaspokojone – w chwili postanowienia sądu o odpowiednie zmniejszenie ceny.

4. W przypadku odmowy od realizacji umowy ze strony kupującego i zwrotu towaru nienależytej jakości sprzedającemu, kupujący posiada prawo do żądania wypłaty różnicy między ceną towaru określonej w umo-wie i ceną odpowiedniego towaru w chwili dobrowolnego zaspokojenia jego żądania, a w przypadku, gdy żądanie nie zostanie dobrowolnie zaspokojone przez sprzedającego – w chwili wydania orzeczenia przez sąd.

5. W przypadku, gdy w czasie wykonania orzeczenia sądu o pokrycie różnicy w cenie w przypadku zamiany towaru, zmniejszenia ceny lub zwrotu towaru o nienależytej jakości cena na ten towar uległa podwyższeniu, kupujący na tej podstawie może zgłosić dodatkowe żądanie do sprzedającego.

Artykuł 711. Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez towar nienależytej jakości

1. Szkoda wyrządzona majątkowi kupującego i szkoda wyrządzona kalectwem, innym uszkodzeniem zdrowia lub śmiercią w związku z nabyciem towaru nienależytej jakości pokrywa sprzedający lub producent towaru zgodnie z postanowieniem Tytułu 82 niniejszego Kodeksu.