Rozdział VII. Działalność zagraniczna(art: 377-389)

art. 393 Wycena inwestycji zagranicznych

1. Wycena inwestycji zagranicznych łącznie z wkładami do funduszu statutowego przedsiębiorstwa z inwestycjami zagranicznymi prowadzona jest w walucie zagranicznej konwertowanej w hrywni za zgodą stron na podstawie cen rynków międzynarodowych lub rynku Ukrainy. Przeliczenie sum w walucie zagranicznej na hrywnę prowadzi się wg kursu określonego przez Narodowy Bank Ukrainy.

art. 394 Prawne zasady inwestycji zagranicznych

1. Na terytorium Ukrainy w stosunku do inwestycji zagranicznych wprowadza się narodowy reżim działalności inwestycyjnej poza wyjątkami przewidzianymi niniejszym Kodeksem, innymi przepisami prawa i obowiązującymi międzynarodowymi umowami ratyfikowanymi przez Najwyższą Radę Ukrainy.

2. Relacje dotyczące opodatkowania inwestycji zagranicznych i przedsiębiorstw z inwestycjami zagranicznymi reguluje się podatkowymi przepisami prawa Ukrainy.

3. W programach państwowych pozyskania inwestycji w priorytetowych dziedzinach gospodarki i sfery społecznej może być przewidziane wprowadzenie dodatkowych ulg dla podmiotów gospodarowania prowadzących działalność w tych sferach.

4. Przepisami prawa może być ograniczona lub zakazana działalność inwestorów zagranicznych i przedsiębiorstw z inwestycjami zagranicznymi w wybranych dziedzinach gospodarstwa narodowego lub w granicach wyodrębnionych terytoriów Ukrainy wychodząc z interesów narodowego bezpieczeństwa Ukrainy.

art. 395 Państwowa rejestracja inwestycji zagranicznych

1. Państwowa rejestracja zagranicznych inwestycji prowadzona jest przez Radę Ministrów Autonomicznej Republiki Krym, obwodowe- Kijowską i Sewastopolską, miejską państwową administrację, w terminie trzech dni roboczych, od dnia faktycznego wniesienia inwestycji w trybie określonym przez Gabinet Ministrów Ukrainy.

2. Odmowa rejestracji państwowej inwestycji zagranicznych możliwa jest wyłącznie w przypadku naruszenia przepisów prawa Ukrainy „O inwestycjach zagranicznych”. Odmowa państwowej rejestracji zagranicznych inwestycji może być zaskarżona w sądzie.

3. Niezarejestrowane inwestycje zagraniczne nie dają prawa do uzyskania ulg i gwarancji przewidzianych niniejszym Kodeksem i innymi przepisami prawa dla inwestorów zagranicznych i przedsiębiorstw z inwestycjami zagranicznymi.

art. 396. Działalność podmiotów z inwestycjami zagranicznymi na Ukrainie

1. Na terytorium Ukrainy mogą być tworzone i prowadzić działalność podmioty gospodarowania z zagranicznymi inwestycjami, które prowadzą swoją działalność w formie przedsiębiorstwa z zagranicznymi inwestycjami (art. 116 niniejszego Kodeksu), przedsiębiorstwa zagranicznego (art. 117 niniejszego Kodeksu), w innych formach nie zabronionych prawem.

(ust 1. art. 396 wraz ze zmianami na podstawie Ustawy Nr 2424-IV (2424-15) z dnia 04.02.2005)

2. Tryb utworzenia przedsiębiorstwa z zagranicznymi inwestycjami i przedsiębiorstw zagranicznych reguluje się niniejszym Kodeksem, innymi przepisami prawa przyjętymi odpowiednio do niego. Szczegółowe zasady utworzenia instytucji bankowych, ubezpieczeniowych i innych grup finansowych z udziałem zagranicznego inwestora określają odrębne przepisy prawa.

art. 397. Gwarancje prowadzenia inwestycji zagranicznych

1. W celu zabezpieczenia stabilności prawnego reżimu inwestowania zagranicznego wyznacza się następujące gwarancje dla zagranicznych inwestorów:

- zastosowania państwowych gwarancji ochrony inwestycji zagranicznych w przypadku zmian przepisów prawa o inwestycjach zagranicznych;

- gwarancji co do przymusowego otrzymania, a także od niezgodnych z przepisami czynności organów władzy i ich pracowników;

- wypłaty odszkodowań i rekompensat strat inwestorów zagranicznych;

- gwarancji w przypadku zakończenia działalności inwestycyjnej;

- gwarancji przekazania dochodów i wykorzystania zysków z działalności zagranicznej inwestycji;

- innych gwarancji prowadzenia działalności inwestycyjnej.

2. W przypadku zmian przepisów prawa o reżimie zagranicznego inwestowania na życzenie inwestora zagranicznego w przypadkach i wg trybu określonego przepisami prawa stosuje się gwarancje państwa, które określa się przepisami prawa obowiązującymi na chwilę uruchamiania inwestycji.

3. Inwestycje zagraniczne na Ukrainie nie podlegają nacjonalizacji.

4. Organy władzy państwowej i ich urzędniki pracownicy nie mają prawa do konfiskaty inwestycji zagranicznych, poza przypadkami podjęcia działań ratowniczych w przypadku nieprzewidzianych zdarzeń losowych, awarii, wybuchu epidemii, epidemii weterynaryjnych. Wymieniona konfiskata może być przeprowadzona wyłącznie na podstawie decyzji podjętej przez organy upoważnione przez Gabinet Ministrów Ukrainy oraz według trybu określonego przepisami prawa.

5. Inwestorzy zagraniczni posiadają prawo do żądania kompensacji strat, poniesionych na wskutek niezgodnych z przepisami prawa działań lub bezczynnością organów władzy państwowej lub samorządu terytorialnego i ich pracowników. Straty inwestorów zagranicznych powinny być skompensowane według obowiązujących cen rynkowych lub na podstawie uzasadnionych oszacowań potwierdzonych przez niezależnego audytora (organizację audytorską).

6. Rekompensata, którą wypłaca się inwestorowi zagranicznemu według trybu odszkodowania strat, powinna być adekwatna, efektywna i wartość podana na dzień wykonania decyzji o skompensowaniu strat. Kwota rekompensaty zgodnie z tą decyzją ma być niezwłocznie wypłacona w walucie, w której były poniesione inwestycje, lub w innej przyjętej dla inwestora zagranicznego walucie, zgodnie z dewizowymi przepisami prawa. Ustawą może być przewidziane naliczenie procentów na kwotę rekompensaty.

7. Rekompensatę strat inwestorom zagranicznym prowadzi się według trybu wyznaczonego prawem.

art. 398. Gwarancje przekazania i wykorzystania dochodów od inwestycji zagranicznych

1. Inwestorom zagranicznym po uiszczeniu przez nich podatków, opłat (obowiązkowych płatności) gwarantuje się bez przeszkód niezwłoczne przekazanie za granicę ich dochodów, zysków i innych środków w walucie zagranicznej, otrzymanych zgodnie z przepisami do prowadzenia inwestycji.

2. Tryb przekazania za granicę wymienionych środków określa Narodowy Bank Ukrainy. Zyski inwestora zagranicznego lub inne środki uzyskane na Ukrainie w hrywnie lub w walucie zagranicznej z prowadzonej inwestycji, mogą być reinwestowane na Ukrainie według trybu określonego przepisami prawa.

art. 399. Gwarancje dla inwestorów zagranicznych w razie zakończenia działalności inwestycyjnej

1. W razie zakończenia działalności inwestycyjnej na terytorium Ukrainy inwestor zagraniczny posiada prawo do zwrotu swoich inwestycji w terminie nie przekraczającym sześciu miesięcy od zakończenia tej działalności, a także zysków od tych inwestycji w formie pieniężnej lub towarowej jeżeli inaczej nie wyznaczono prawem lub umową stron.

art. 400. Prawo o inwestycjach zagranicznych

1. Stosunki powiązane z zagranicznymi inwestycjami na Ukrainie, reguluje się niniejszym Kodeksem, Ustawą „O zasadach inwestowania zagranicznego”(93/96-RN), innymi aktami prawnymi i obowiązującymi umowami międzynarodowymi ratyfikowanymi przez Najwyższą Radę Ukrainy. W przypadku, gdy w umowie międzynarodowej określono inne zasady niż przewidziane prawem Ukrainy o inwestycjach zagranicznych, zastosowanie mają regulacje umowy międzynarodowej.

ROZDZIAŁ VIII. SPECJALNY SYSTEM GOSPODAROWANIA

TYTUŁ 39. SPECJALNE (WOLNE) STREFY EKONOMICZNE

art. 401. Określenie specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej

1. Za specjalną (wolną) strefę ekonomiczną uważa się część terytorium Ukrainy, na której wprowadzono specjalny/wyjątkowy system prawny prowadzenia działalności gospodarczej, szczególny tryb zastosowania i funkcjonowania prawa Ukrainy. Na terytorium specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej mogą być wprowadzane ulgi celne, podatkowe, dewizowo-finansowe i inne warunki dla przedsiębiorczości krajowej i inwestorów zagranicznych.

2. Specjalne (wolne) strefy ekonomiczne tworzy się w celu pozyskania inwestycji i efektywnego ich wykorzystania, aktywizacji wspólnie z inwestorami zagranicznymi działalności przedsiębiorczej w celu zwiększenia eksportu towarów, dostaw na rynek wewnętrzny, wysokiej jakości produktów i usług, wprowadzania nowych technologii, rozwoju infrastruktury rynku, polepszenia wykorzystania zasobów przyrodniczych/naturalnych, materialnych i pracowniczych, przyśpieszenia rozwoju społeczno-gospodarczego Ukrainy.

art. 402. Terytorium i status specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej

1. Terytorium i status specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej, w tym również okres, na który zostaje utworzona, określa się szczególnymi przepisami prawa dla każdej specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej.

art. 403. Rodzaje specjalnych (wolnych) stref ekonomicznych

1. Na terytorium Ukrainy mogą być tworzone specjalne (wolne) strefy ekonomiczne różnych funkcjonalnych rodzajów:

- wolne strefy celne i porty;

- strefy eksportowe, tranzytowe;

- składy celne;

- parki technologiczne;

- całościowe/kompletne strefy produkcyjne;

- turystyczno-rekreacyjne;

- ubezpieczeniowe;

- bankowe itp.

Wybrane strefy ekonomiczne mogą łączyć w sobie funkcje właściwe różnym rodzajom specjalnych (wolnych) stref ekonomicznych wymienionych w niniejszym artykule.

art. 404. Państwowe gwarancje inwestycji w specjalnej (wolnej) strefie ekonomicznej

1. Na wszystkie podmioty gospodarowania prowadzące działalność inwestycyjną w specjalnej (wolnej) strefie ekonomicznej, poszerza się system gwarancji państwowej ochrony inwestycji przewidzianych przepisami prawa o działalności inwestycyjnej i o inwestycjach zagranicznych. Państwo gwarantuje podmiotom gospodarowania specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej prawo do wywozu zysków i inwestycji poza granice danej strefy i granicę Ukrainy zgodnie z przepisami ustawy.

art. 405. Prawo, obowiązujące na terytorium specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej

1. Na terytorium specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej obowiązuje prawo Ukrainy z uwzględnieniem regulacji przewidzianych w niniejszym Kodeksie, Ustawy „O ogólnych zasadach tworzenia i funkcjonowania specjalnych (wolnych) stref ekonomicznych”(2673-12), a także ustawy o utworzeniu konkretnej specjalnej (wolnej) strefy ekonomicznej przyjętej odpowiednio do niniejszego Kodeksu.

TYTUŁ 40. KONCESJE

art. 406. Działalność koncesyjna na Ukrainie

1. Koncesja – przyznanie w celu zaspokojenia wspólnych potrzeb przez uprawniony organ władzy państwowej bądź samorządu terytorialnego na podstawie umowy koncesyjnej, na zasadzie odpłatności i terminowości krajowym lub zagranicznym podmiotom gospodarowania (koncesjonariusz), prawa do utworzenia (budowę) i/lub zarządzania (eksploatację/użytkowanie) przedmiotu koncesji pod warunkiem przyjęcia na siebie przez koncesjonariusza odpowiednich zobowiązań, odpowiedzialności majątkowej i ryzyka przedsiębiorczego.

2. Sfery gospodarowania, w których zezwala się na prowadzenie działalności koncesyjnej, przedmioty prawa własności państwowej lub komunalnej, w których zabrania się prowadzenia działalności na podstawie koncesji określa prawo.

art. 407. Zasady działalności koncesyjnej

1. Działalność koncesyjna na Ukrainie opiera się na następujących zasadach:

- połączenia państwowego regulowania działalności koncesyjnej i prowadzenia jej na podstawie umowy koncesyjnej;

- wybór koncesjonariuszy, z reguły na podstawie konkursu;

- kompleksowego i odpłatnego wykorzystywania przedmiotów koncesji, udziału państwa, samorządu terytorialnego w częściowym finansowaniu obiektów koncesji o przeznaczeniu społecznym;

- wzajemnej korzyści dla stron w umowie koncesji, podziału ryzyka między stronami umowy koncesyjnej;

- państwowych gwarancji inwestycji dla koncesjonariuszy;

- stabilności warunków umów koncesyjnych;

- zabezpieczenia praw i interesów prawnych konsumentów produktów (usług) świadczonych przez koncesjonariuszy.

art. 408. Umowa koncesyjna

1. Działalność koncesyjna prowadzona jest na podstawie umów koncesyjnych zawieranych zgodnie z przepisami prawa Ukrainy z koncesjonariuszami, w tym również inwestorami zagranicznymi przez Gabinet Ministrów Ukrainy lub upoważniony przez niego organ władzy państwowej, lub określonym ustawą organem samorządu terytorialnego.

2. Czas obowiązywania umowy koncesyjnej określa się między stronami umowy w zależności od charakteru i warunków koncesji. Okres ten nie może być mniejszy niż 10 lat i większy niż 50 lat.

3. Gabinet Ministrów Ukrainy może zatwierdzać wzorcowe umowy koncesyjne dla prowadzenia określonych rodzajów działalności koncesyjnej.

4. Warunki do umów koncesyjnych, tryb ich zawierania, a także inne zagadnienia regulowania prawnego działalności koncesyjnej określa się Ustawą „O koncesji” (997-14) i innymi przepisami prawa.

art. 409. Zakończenie działalności przedsiębiorstwa, majątek którego przekazuje się w koncesję

1. Zakończenie działalności państwowego lub komunalnego przedsiębiorstwa, majątek którego przekazuje się w koncesję, prowadzi się poprzez likwidację danego przedsiębiorstwa, z cofnięciem prawa gospodarczego oddania majątku, przyznanego przez państwowe lub komunalne przedsiębiorstwo.

Ustawy powiązane