art.1 Ziemia podstawowe bogactwo narodowe
1.Ziemia jest podstawowym bogactwem narodowym znajdującym się pod szczególną ochroną państwa.
2. Gwarantowane jest prawo do własności ziemi.
3. Wykorzystywanie własności do ziemi nie może wyrządzać szkody prawom i swobodzie obywateli, zagrażać interesom społecznym, pogarszać sytuacji ekologicznej i naturalnej jakości ziemi.
art. 2. Stosunki ziemskie
1. Stosunki ziemskie – to społeczne stosunki dotyczące władania, użytkowania i dysponowania ziemią.
2. Podmiotami stosunków ziemskich są obywatele, osoby prawne, organy samorządu miejscowego oraz organy władzy państwowej.
3. Obiektami stosunków ziemskich są ziemie w granicach terytorium Ukrainy, działki ziemskie oraz prawa do nich, w tym również do części ziemi (paj).
art. 3. Regulowanie stosunków ziemskich
1.Stosunki ziemskie reguluje Konstytucja Ukrainy ( 254k/96 – BP) , niniejszy Kodeks, a także przyjęte zgodnie z nimi akty normatywno-prawne.
2. Stosunki ziemskie, wynikające przy wykorzystywaniu złóż, lasów, wód, a także świata roślinnego i zwierzęcego, powietrza atmosferycznego, regulowane są niniejszym Kodeksem, aktami normatywno-prawnymi o złożach, lasach, wodzie, świecie roślinnym i zwierzęcym, powietrzu atmosferycznym, w przypadku, gdy nie są sprzeczne z niniejszym Kodeksem.
art.4. Prawo ziemskie i jego zadania
1.Prawo ziemskie włącza niniejszy Kodeks, inne akty normatywno- prawne w zakresie stosunków ziemskich.
2.Zadaniem prawa ziemskiego jest regulacja stosunków ziemskich, w celu zabezpieczenia praw do ziemi obywatelom, osobom prawnym, gromadom terytorialnym i państwu, racjonalnego wykorzystania i ochrony ziem.
art. 5. Założenia prawa ziemskiego
Prawo ziemskie opiera się na poniższych założeniach:
a) połączenia specyfiki wykorzystania ziemi jako bazy terytorialnego zasobu przyrodniczego i podstawowego zasobu produkcji;
b) zabezpieczenia obywatelom, osobom prawnym, gromadom terytorialnym oraz państwu równości praw własności do ziemi;
c) braku ingerencji ze strony państwa, do realizacji przez obywateli, osoby prawne i gromady terytorialne własnych praw w zakresie władania, korzystania i dysponowania ziemią, poza przypadkami przewidzianymi prawem;
d) zabezpieczenie racjonalnego wykorzystania i ochrony ziem;
e) zabezpieczenie gwarancji praw do ziemi;
f) priorytetu wymogu bezpieczeństwa ekologicznego.
Tytuł 2. Uprawnienia Najwyższej Rady Ukrainy, Wyższej Rady Autonomicznej Republiki Krym oraz organów miejscowego samorządu w zakresie stosunków ziemskich
art. 6. Uprawnienia Najwyższej Rady Ukrainy w zakresie stosunków ziemskich
Do uprawnień Najwyższej Rady Ukrainy w zakresie stosunków ziemskich należy:
Tytuł 3. Uprawnienia organów władzy wykonawczej w zakresie stosunków ziemskich
art.13. Uprawnienia Gabinetu Ministrów Ukrainy w zakresie stosunków ziemskich
Do uprawnień Gabinetu Ministrów Ukrainy w obszarze stosunków ziemskich, należy:
a)dysponowanie ziemią własności państwowej, w granicach określonych w niniejszym Kodeksie;