Przedstawicielstwa cz.2 (17-11-2011)

Definicja "stałego przedstawicielstwa" zawarta w  Kodeksie Podatkowym Ukrainy odpowiada ?  zawartej w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania,?

Do stałych przedstawicielstw włączono rezydentów posiadających pełnomocnictwa do prowadzenia działalności w imieniu nierezydenta, skutkującej powstaniem u nierezydentów praw cywilnych i obowiązków ( np. zawieranie umów (kontraktów) w imieniu nierezydenta, magazynowanie zapasów towarów należących do nierezydenta z magazynu którego odbywa się dostawa towaru w imieniu nierezydenta, poza rezydentami posiadającymi status magazynu czasowego składowania lub licencyjnego składu celnego tj. posiadanie wyłącznie jednego np. pełnomocnictwa w imieniu nierezydenta do dokonania zaznaczonych czynności może skutkować zaliczeniem ich do "stałego przedstawicielstwa". Zazwyczaj w umowach dwustronnych (m.in. między nierezydentem a przedstawicielem-rezydentem) określane są również warunki korzystania z takich pełnomocnictw.

W Kodeksie Podatkowym do definicji "stałego przedstawicielstwa" zaliczono świadczenie usług (poza usługami przekazania personelu), w tym również konsultacje (doradztwo) dla nierezydentów świadczone przez współpracowników lub inny personel, zatrudniony przez nich do takich celów, lecz w przypadku, gdy taka działalność prowadzona jest ( w ramach jednego projektu lub projektu z nim związanych ) na Ukrainie przez okres lub w okresach trwających powyżej 6 -ciu miesięcy w roku.

Jednocześnie obowiązują inne regulacje szczegółowe. Np. zgodnie z pkt.4.3 Rozdział 5 Zasad rozliczeń zobowiązań podatkowych nierezydentów, zatwierdzonych Nakazem Państwowej Administracji Podatkowej Ukrainy Nr 115, z dnia 28.02.2011 działalność posiada charakter pomocniczy lub przygotowawczy w przypadku, gdy nie stanowi podstawowej działalności lub jednego z rodzajów podstawowej działalności nierezydenta., utrzymanie stałego miejsca działalności wyłączono w celu prowadzenia dla nierezydenta dowolnie innej działalności posiadającej przygotowawczy lub pomocniczy charakter, nie jest stałym przedstawicielstwem.

Przy czym, za podstawową działalność rozumie się działalność nierezydenta określoną w jego dokumentach statutowych, która jest regularna i stała przez rok przypadający na okres sprawozdawczy (podatkowy).

Również podstawowym warunkiem uznania za stałe przedstawicielstwo jest prowadzenie przez nierezydenta działalności gospodarczej.

W ten sposób w przypadku, gdy nierezydent świadczy w/w usługi poprzez współpracowników na Ukrainie stale, nawet wówczas , gdy nie ma celu uzyskanie dochodu , a także gdy taka działalność nie jest działalnością podstawową nierezydenta, to zgodnie z Kodeksem Podatkowym Ukrainy uważany jest za stałe przedstawicielstwo.

W przypadku, gdy umowa międzynarodowa ratyfikowana przez Najwyższą Radę Ukrainy wprowadza inne zasady niż przewidziane w Kodeksie Podatkowym Ukrainy, to stosowane są zasady umowy międzynarodowej (pkt.3.2 art.3 Kodeksu Podatkowego Ukrainy).

Czy w dwustronnych umowach o uniknięciu podwójnego opodatkowania znajdziemy poza definicją "stałego przedstawicielstwa" (prawie zgodnej z Kodeksem Podatkowym) - zapis o świadczeniu usług?

W jaki sposób prowadzić działalność, aby urząd skarbowy nie mógł znaleźć cech działalności gospodarczej?

Organ podatkowy może sporządzić akt  ustalenia faktu prowadzenia przez nierezydenta działalności gospodarczej poprzez stałe przedstawicielstwo na terytorium Ukrainy bez ujęcia w ewidencji podatkowej (Nakaz Państwowej Administracji Podatkowej Nr 998, z dnia 23.12.2010), a to skutkuje naliczeniem zobowiązań podatkowych i odpowiednich sankcji karnych. Należy więc bardzo zwracać uwagę na wszystkie szczegóły działalności przedstawicielstwa - od przedmiotu umów do pełnomocnictw udzielanych kierownikowi.

To nie koniec niespodzianek. Każdy nierezydent przekazuje środki finansowe na pokrycie kosztów związanych z działalnością przedstawicielstwa.

Zgodnie z art.160.8 Kodeksu Podatkowego Ukrainy kwoty dochodów nierezydentów prowadzących działalność na terytorium Ukrainy poprzez stałe przedstawicielstwo podlegają opodatkowaniu wg zasad ogólnych.

Przy czym, do celów podatkowych takie przedstawicielstwo uważa się za płatnika podatku prowadzącego działalność niezależnie od nierezydenta.

W ten sposób, otrzymanie środków przez stałe przedstawicielstwo na zabezpieczenie własnej działalności uważa się za dochód uwzględniany przy obliczaniu podatku dochodowego.

Regulacja ta jest więc sprzeczna za zapisami umów o unikaniu podwójnego opodatkowania dotyczących utrzymania stałych przedstawicielstw.

Czy koszty związane z funkcjonowaniem  przedstawicielstwa mają być pokrywane ze środków uzyskanych z tytułu prowadzonej działalności na terytorium Ukrainy ?