Ustawa określa status prawny spółek z ograniczoną i dodatkową odpowiedzialnością, zasady ich tworzenia, działalności i rozwiązywania, prawa i obowiązki uczestników.
Ustawa wprowadza wiele nowości , jak również zobowiązuje wszystkie podmioty działające w formie spółki z ograniczoną i dodatkową odpowiedzialnością przystosować dokumenty założycielskie ( w przypadku spółek z o.o. statuty) do regulacji ustawy.
Termin upływa 16 czerwca 2019 roku. Warto więc zapoznać się nie tylko z treścią ustawy, lecz innych aktów prawnych zawierających regulacje dotyczące prowadzenia działalności w formie spółki z o.o.
Np.
Wprowadzono definicję UMOWY KORPORACYJNEJ
Umowa, w której uczestnicy spółki zobowiązują się realizować swoje prawa i uprawnienia w określony sposób lub wstrzymywać się od ich realizacji (umowa korporacyjna) jest umową nieodpłatną, sporządzaną w formie pisemnej. Umowa korporacyjna, nie spełniająca niniejszych warunków jest nieważna.
Datę zawarcia i okres obowiązywania umowy korporacyjnej określa się w umowie.
Umowa korporacyjna może przewidywać warunki lub zasady określania warunków, na których uczestnik (udziałowiec) jest uprawniony lub zobowiązany do kupna lub sprzedaży udziałów w kapitale statutowym (jego część), a także określać przypadki, gdy takie prawo lub obowiązek powstanie.
Umowa korporacyjna, która nakłada na uczestników obowiązek zapewnienia głosowania zgodnie z instrukcjami organów zarządzających spółki, jest nieważna.
Treść umowy korporacyjnej nie podlega ujawnieniu i jest poufna, chyba że prawo lub umowa stanowią inaczej.
Umowę korporacyjną, której stroną jest państwo, gromada terytorialna (jednostka samorządu terytorialnego), przedsiębiorstwo państwowe lub komunalne lub osoba prawna, w której kapitale statutowym , bezpośrednio lub pośrednio udział 25% i więcej należy do państwa lub gromady (wspólnoty terytorialnej), podaje się do wiadomości publicznej w terminie 10 dni od momentu jej zawarcia, poprzez umieszczenie jej na stronie internetowej organu władzy państwowej, organu samorządu terytorialnego.
Umowa zawarta przez stronę umowy korporacyjnej w celu naruszenia takiej umowy korporacyjnej jest nieważna, jeżeli druga strona umowy wiedziała lub powinna była wiedzieć o takim naruszeniu.
NIEODWOŁALNE PEŁNOMOCNICTWO DO PRAW KORPORACYJNYCH
W przypadku udzielenia pełnomocnictwa w celu wykonania lub zabezpieczenia wykonania zobowiązań uczestników jako stron umowy korporacyjnej, której przedmiotem jest prawo udziału w kapitale statutowym lub uprawnienia uczestników, mocodawca może wskazać w treści pełnomocnictwa, że do upływu jego terminu, nie może być odwołane bez zgody pełnomocnika lub może być odwołane wyłącznie w przypadkach przewidzianych w pełnomocnictwie (pełnomocnictwo nieodwołalne).
Pełnomocnictwo nieodwołane wygasa w razie wygaśnięcia zobowiązania, dla wykonania lub zabezpieczenia wykonania którego zostało ustanowione.
W razie naruszenia praw i interesów mocodawcy, pełnomocnik na żądanie mocodawcy ma wstrzymać się od wykorzystywania nieodwołalnego pełnomocnictwa i go odrzucić. W razie powstania sporu pełnomocnictwo nieodwołalne może być unieważnione przez sąd.
Pełnomocnictwo nieodwołalne podlega poświadczeniu przez notariusza.
Osoba, której zostało udzielone nieodwołalne pełnomocnictwo, nie może przekazać wykonywania czynności, do których została upoważniona innej osobie, chyba, że inaczej przewidziano w pełnomocnictwie