Rozwiązanie umowy o pracę (12-08-2013)

Umowa o pracę zawarta na czas nieokreślony, a także na czas określony przed zakończeniem terminu jej ważności może być rozwiązana przez właściciela lub upoważniony przez niego organ wyłącznie w przypadkach:

1) zmiany w organizacji w produkcji i pracy, w tym likwidacji, reorganizacji, upadłości lub zmiany profilu przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji, zmniejszenia zatrudnienia lub struktury etatów pracowników;

2) nie spełnienia warunków stawianych na stanowisku lub wykonywanej pracy w związku z nieodpowiednimi kwalifikacjami lub stanem zdrowia utrudniającymi wykonywanie pracy, a także w przypadku odmowy udzielenia dopuszczenia do tajemnicy państwowej lub skasowania dopuszczenia do tajemnicy państwowej w przypadku, gdy wykonywanie nałożonych na niego obowiązków wymaga dostępu do tajemnicy państwowej;

3) systematycznego niewykonywania przez pracownika bez poważnych przyczyn obowiązków wynikających z umowy o pracę lub zgodnie z zasadami regulaminu wewnętrznego pracy w przypadku, gdy wobec pracownika stosowane były wcześniej działania dyscyplinujące, bądź egzekucji społecznej;

4) nieobecności w miejscu pracy (w tym: dłużej niż trzy godziny w czasie dnia roboczego) bez poważnych przyczyn;

5) niezgłoszenie się do pracy przez kolejne 4 miesiące , w związku z czasową utratą zdolności do pracy, nie uwzględniając urlopów związanych ciążą i porodami w przypadku, gdy przepisami prawa nie przewidziano przy określonych chorobach dłuższego okresu zachowania miejsca pracy (stanowiska).

Dla pracowników, którzy utracili zdolność do pracy w związku z chorobą zawodową lub zawodowym kalectwem, miejsce pracy (stanowisko) zachowywane jest do czasu wznowienia zdolności do pracy lub określenia niepełnosprawności;

6) ponowne przyjęcie do pracy pracownika wcześniej ją wykonującego;

7) zgłoszenie się do pracy w stanie nietrzeźwym, lub w stanie upojenia narkotycznego lub toksycznego;

8) popełnienie w miejscu pracy kradzieży (w tym drobnej) majątku właściciela potwierdzonej prawomocnym wyrokiem sądu, bądź postanowieniem organu do kompetencji, którego wchodzi nałożenie egzekucji administracyjnej lub stosowanie działań o wpływie społecznym.

Zwolnienie z podstaw określonych w pkt. 1, 2 i 6 niniejszego artykułu dopuszcza się w przypadku, gdy brak jest możliwości przeniesienia pracownika za jego zgodą do innej pracy.

Nie dopuszcza się zwolnienia pracownika na wniosek właściciela lub upoważnionego przez niego organu w czasie jego czasowej niezdolności do pracy (poza zwolnieniami przewidzianymi w pkt. 5 niniejszego art.), a także w czasie pobytu pracownika na urlopie.

Zasada ta nie dotyczy w przypadku całkowitej likwidacji przedsiębiorstwa, instytucji, organizacji.

art. 40 Kodeksu Ustaw o Pracy