Ustawa Ukrainy
O odpowiedzialności osób prawnych za nie przestrzeganie prawa w obszarze korupcji
Wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010
art.1 . Zakres stosowania Ustawy
1. Niniejsza Ustawa zgodnie z Konwencją Organizacji Zrzeszonych Narodów przeciwko korupcji (995_c16), Konwencją Karną o walce z korupcją (994_101) oraz Ustawy Ukrainy „O zasadach zapobiegania i przeciwdziałaniu korupcji” (1506-17) wprowadza odpowiedzialność osób prawnych za dokonanie przez ich upoważnione osoby naruszeń prawa czynności korupcyjne, a także określa zasady pociągnięcia ich do odpowiedzialności.
art.2. Odpowiedzialność osoby prawnej za korupcyjne naruszenie prawa
1.Osoba prawna ponosi odpowiedzialność przewidzianą w niniejszej Ustawie za dokonanie w jej imieniu i w jej interesach przez kierownika takiej osoby prawnej, jej założyciela, uczestnika, bądź inną upoważnioną osobę samodzielnie lub we współpracy dowolnego z przestępstw przewidzianych w art. 209, ust.1 lub 2 art. 235 -4, 235-5 , art. 364, 365, 368, 369 i 376 Kodeksu Karnego Ukrainy (2341-14).
Kodeks Karny Ukrainy, Nr 2341-III, z dnia 05.04.2001 wraz ze zmianami i uzupełnieniami na dzień 11.07.2009
1. Dokonanie operacji finansowej, bądź zawarcie umowy ze środków lub innym majątkiem uzyskanym w związku z dokonaniem wspólnie niebezpiecznego nieprawnego działania, które doprowadziły do legalizacji (prania) dochodów, a także dokonanie czynności skierowanych na ukrycie, bądź skrywanie nieprawnego pochodzenia takich środków lub innego majątku, bądź dysponowanie nimi, bądź wykorzystywanie środków, bądź innego majątku, uzyskanych w związku z dokonaniem wspólnie niebezpiecznego nieprawnego działania, które doprowadziło do legalizacji (prania) dochodów podlega karze pozbawienia wolności od lat 3 do lat 6 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk lub zajmowania się określoną działalnością od lat 2 z konfiskatą środków lub innego majątku uzyskanych w wyniku przestępstwa oraz konfiskatą majątku.
2. Działania przewidziane w ust. 1 niniejszego art. dokonane ponownie lub w zmowie przez grupę osób lub w wielkiej wysokości
-podlegają karze pozbawienia wolności od lat 7 do 12 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk lub zajmowania się określoną działalnością do lat 3 z konfiskatą środków lub innego majątku uzyskanych w wyniku przestępstwa oraz z konfiskatą majątku.
3. Działania przewidziane w ust.1 lub 2 niniejszego art. dokonane przez zorganizowana grupę lub w szczególnie wielkiej wysokości– podlegają karze pozbawienia wolności od lat 8 do 15 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk lub zajmowania się określoną działalnością do lat 3 z konfiskatą środków lub innego majątku uzyskanych w wyniku przestępstwa oraz z konfiskatą majątku.
2.Legalizacją (praniem) dochodów uzyskanych w wyniku przestępstwa uznaje się za dokonaną w wielkiej wysokości w przypadku, gdy przedmiotem przestępstwa są środki lub inny majątek na wartość przekraczającą 6 tysięcy nieopodatkowanych minimalnych dochodów obywateli.
3. Legalizację (pranie) dochodów uzyskanych w wyniku przestępstwa uważa się za dokonaną w szczególnie wielkim wymiarze w przypadku, gdy przedmiotem przestępstwa były środki lub inny majątek na kwotę przewyższającą 18 tys. nieopodatkowanych minimalnych dochodów obywateli.
(art. 209 w redakcji Ustawy Nr 430-IV (430-15), z dnia 16.01.2003 – wchodzi w życie z dniem 11.06.2003)
1.Nadużywanie pełnomocnictw, tj. umyślne w celu uzyskania korzyści dla siebie lub innych osób, wykorzystanie przez osobę służbową osoby prawnej prawa prywatnego, niezależnie od formy organizacyjno– prawnej, własnych uprawnień w sprzeczności z interesami tej osoby oprawnej, w przypadku, gdy to wyrządziło istotną szkodę chronionym prawem prawom i interesom wybranych obywateli, osobom prawnym, interesom społecznym, bądź państwa– podlega karze w wysokości od 150 do 400 nieopodatkowanych minimalnych dochodów obywateli lub pracami próbnymi do roku lub aresztem do 6-ch miesięcy lub pozbawieniem wolności od lat 4 do lat 7 z pozbawieniem prawa do obejmowania określonych stanowisk, bądź zajmowania się określoną działalnością do lat 2.
2. Te same działania, w przypadku, gdy przyczyniły się do ciężkich skutków– podlegają karze od 400 do 900 nieopodatkowanych minimalnych dochodów obywateli lub aresztem do 6ciu miesięcy lub pozbawienia wolności od lat 4 do 7 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk, bądź zajmowania określoną działalności do lat 3.
Uwaga.1. W art. 235 -1, 235-3, 235-5, 368 -1, 369 -1 niniejszego Kodeksu za nieprawną korzyść należy rozumieć środki pieniężne lub inny majątek, preferencje, ulgi, usługi o charakterze materialnym i niematerialnym, obiecane, proponowane, świadczone lub otrzymane bezpłatnie, bądź za cenę niższą od minimalnej rynkowej, bez prawnych do tego podstaw.
2.Istotną szkodą w art. 235 – 1, 235- 3 niniejszego Kodeksu, w przypadku, gdy ona polega na wyrządzeniu szkód materialnych, uważa się taką szkodę, która w 100 i więcej razy przewyższa nieopodatkowany minimalny dochód osoby fizycznej.
3. Ciężkim w skutkach w art. 235-1, 235 – 3 niniejszego Kodeksu w przypadku, gdy doprowadzą do wyrządzenia szkód materialnych, uważa się takie skutki, które 250 i więcej razy przewyższają nieopodatkowany minimalny dochód obywateli.
art.235 -2. Przekroczenie pełnomocnictw (uprawnień)
1. Przekroczenie pełnomocnictw, tj. umyślne dokonanie przez osobę służbową osoby prawnej prawa prywatnego działań, które jawnie wychodzą poza granice udzielonych pełnomocnictw, w przypadku, gdy wyrządziły istotną szkodę chronionym prawem prawom i interesom wybranych obywateli, osobom prawnym, interesom społecznym, bądź państwa– podlega karze robót próbnych do roku lub ograniczenia wolności do lat 3 lub pozbawienia wolności do lat 3 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonego stanowiska, bądź zajmowania się określoną
działalnością do lat 3.
2. Te same działania, w przypadku, gdy skutkowały ciężkimi skutkami – podlegają karze ograniczenia wolności do lat 5 lub pozbawienia wolności od lat 4 do lat 7 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk, bądź zajmowania się określoną działalnością do
lat 3.
1. Wykorzystanie własnych uprawnień przez audytora, notariusza, eksperta, rzeczoznawcę, sędziego sądu polubownego lub inną osobę prowadzącą działalność zawodową związaną ze świadczeniem usług publicznych, a także przez niezależnego pośrednika, bądź członka arbitrażu pracowniczego podczas rozpoznania sporów zespołowych w sprzeczności z własnymi pełnomocnictwami w celu uzyskania korzyści dla siebie, bądź innych osób lub w celu wyrządzenia szkody chronionym prawem prawom i interesom wybranych osób fizycznych, prawnych, interesom społecznym, bądź państwu, w przypadku, gdy te działania wyrządziły istotną szkodę– podlega karze robót próbnych do lat 2 lub aresztu do 6-ciu miesięcy lub ograniczenia wolności do lat 3 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonego stanowiska , bądź zajmowania się określoną działalnością do lat 3.
2.Te same działania dokonane wobec niepełnoletniej, bądź niezdolnej do czynności prawnej osoby, osoby w wieku podeszłym lub ponownie– podlegają karze ograniczenia wolności do lat 5 lub pozbawienia wolności od lat 3 do 5 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk, bądź zajmowania się określoną działalnością do lat 3.
art.235 – 4. Komercyjne podkupienie
1. Propozycja świadczenia lub przekazania osobie służbowej osoby prawnej prawa prywatnego korzyści za dokonanie czynności, bądź bezczynność z wykorzystaniem udzielonych mu uprawnień w interesie tego kto udziela, bądź przekazuje takie korzyści lub w interesie osób trzecich – podlega karze od 100 do 250 nieopodatkowanych minimalnych dochodów obywateli lub ograniczenia wolności do lat 2.
2. Te same działania dokonane ponownie lub w zmowie z grupą osób, bądź zorganizowaną grupą– podlegają karze od 350 do 700 nieopodatkowanych minimalnych dochodów obywateli lub ograniczenia wolności do lat 4 lub pozbawienia wolności do lat 4.
3. Otrzymanie przez osobę służbową osoby prawnej prawa prywatnego korzyści za dokonanie czynności lub bezczynność z wykorzystaniem udzielonych mu pełnomocnictw w interesie tego, który przekazuje lub świadczy takie korzyści lub w interesie osób trzecich– podlega karze od 500 do 1000 nieopodatkowanych dochodów obywateli lub ograniczenia wolności do lat 5 lub pozbawienia wolności do lat 3 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk lub prowadzenia określonej działalności do lat 2.
4. Działania przewidziane w ust.3 niniejszego art. dokonane ponownie lub w zmowie z grupą osób lub połączone z żądaniem nieprawnej korzyści– podlega karze pozbawienia wolności od lat 3 do 7 z pozbawieniem prawa do zajmowania określonych stanowisk, bądź zajmowania się określoną działalnością do lat 3 i konfiskatą majątku.
Uwaga.1. Za ponowne w art. 235 – 4 i 235-5 uważa się przestępstwo dokonane przez osobę która wcześniej dokonała dowolne z przestępstw przewidzianych w niniejszych art., a także w art.368 i 369 niniejszego Kodeksu.
2. Żądaniem zgodnie z ust. 4 art. 235 – 4 i 235 – 5 niniejszego Kodeksu uważa się żądanie świadczenia, przekazania korzyści z zagrożeniem dokonania czynności, bądź bezczynności z wykorzystaniem własnego stanowiska służbowego wobec osoby świadczącej, przekazującej korzyść lub umyślne stworzeniem przez osobę pełniącą zadania zarządcze w osobie prawnej prawa prywatnego warunków na podstawie których osoba zmuszona jest do świadczenia, przekazywania korzyści w celu zapobieżenia szkodliwym skutkom wobec własnych praw i prawnych interesów.
Uwaga: Osoby zainteresowane zakupem Ustawy w języku polskim mogą złożyć zamówienie na adres email: biuro@iei.org.pl lub info@iei.org.pl
![]() |
![]() |